PLASTİKLEŞTİRİCİLER

• Plastikleştiriciler, plastik işleme karışımlarına eklenen ve plastik ürünün son halinin fiziksel ve mekanik özelliklerini etkileyen kimyasallardır.

• Kullanılan kimyasallar ile malzemenin ergime ve camsı geçiş sıcaklıkları ile elastik modülü düşürülür.

• Ayrıca malzemenin kopma dayanımı vesertliği azalır. Bu değişiklikler fiziksel işlemlerle sağlanır bu yüzden genelde plastikleştirici eklenmesi polimerin kimyasal yapısında herhangi bir değişikliğe yol açmaz.

• Bu tür plastikleştiricilere 'dış plastikleştirici' denir.

• Az miktarlarda dış plastikleştirici kullanıldığında elde edilen plastikbelirli ölçülerde kırılgan olabilmektedir.

• Bu nedenle her tür dış plastikleştiricilerde istenilen sonuçları elde etmek adına minimum kullanım miktarı bilinmeli ve kullanılmalıdır.

• Bahsedilen avantajları dışında en önemli dezavantajları bu tür plastikleştiricilerin zamanla terleyip yüzeye göç ederek uzaklaşması ve miktarlarında azalma meydana gelmesidir.

• Bu göç ile malzemenin fiziksel ve mekanik özellikleri olumsuz yönde etkilenir.

• Ayrıca plastik eşyanın temasta bulunduğu malzemeleri de kirletebilir.

• Bu konu gıda ile temas eden plastik eşyalarda oldukça önemlidir.

Yaygın Kullanılan Plastikleştiriciler;

-Dibutil Ftalat (DBP)

-Dioktil Ftalat (DOP)

-Diizooktil Ftalat (DIOP)

-Trikrezil Fosfat (hem plastikleştirici hemde yanma direncini arttırır)

-Dioktil Adipat (DOA)

Aranan Özellikler;

-Renksiz

-Kokusuz ve Tatsız

-Yüksek Saflıkta

-Tepkimeye Girmeme

-Hep Aynı Kalite